Japonya eğitim sistemi, Türk eğitim modelinden keskin çizgilerle ayrılan katı ve şaşırtıcı kurallarıyla her zaman merak konusu olmuştur. Bu kuralların başında, internette sıkça paylaşılan "o-soji" (temizlik) geleneği yer alıyor ve bu bilgi tamamen doğru. Japon okullarının büyük çoğunluğunda temizlik personeli bulunmuyor. Ders bitiminde öğrenciler, öğretmenleriyle birlikte kendi sınıflarını, koridorları ve hatta tuvaletleri temizlemekle yükümlü. Bu uygulamanın temel amacı, öğrencilere küçük yaşta sorumluluk bilinci, kamu malına saygı ve ekip çalışması disiplinini aşılamak olarak açıklanıyor.

Disiplin, sistemin sadece temizlikle sınırlı kalan bir parçası değil. "Burakku Kosoku" (Siyah Kurallar) olarak bilinen katı yönetmelikler, öğrencilerin dış görünüşünü de sıkı bir denetim altında tutuyor. Üniforma zorunluluğunun yanı sıra, birçok okulda öğrencilerin saçlarını siyaha boyatması dışında bir renge izin verilmiyor; makyaj, oje, parfüm veya takı kullanımı ise kesinlikle yasaklanıyor. Öğle yemeği kültürü de benzer bir standartlaşmaya sahip. "Kyushoku" adı verilen besin değeri hesaplanmış okul yemeği, öğrenciler tarafından sınıflara taşınıyor ve herkes (öğretmenler dahil) aynı menüyü kendi sırasında yiyor.

Japon eğitim modelindeki ilginçlikler akademik yapıda da kendini gösteriyor. Örneğin, bir öğretmen hastalandığında veya derse gelemediğinde, Türkiye'deki gibi bir "vekil öğretmen" görevlendirilmesi yapılmıyor; öğrencilerden o ders saatinde kendi başlarına sessizce ders çalışması veya verilen ödevi tamamlaması bekleniyor. En şaşırtıcı kurallardan biri de akademik sistemle ilgili: Japonya'da zorunlu eğitim süresince (lise dahil) notları ne olursa olsun "sınıfta kalma" uygulaması bulunmuyor. Sistem, bireysel rekabetten çok grubun uyumunu ve toplumsal sorumlulukları ön planda tutuyor.